Από τη συναυλία της Νατάσσας στο Θέατρο Βράχων, την Δευτέρα 4/9/23.
https://www.facebook.com/mat99lives

Συντελεστές:
Θέμης Καραμουρατίδης: Πιάνο
Άρης Ζέρβας: Τσέλο
Γιώργος Μπουλντής: Ηλεκτρ. Κοντραμπάσο, Ηλεκτρ. Μπάσο, Synth Bass
Γιώργος Καρδιανός: Ηλεκτρική Και Ακουστική Κιθάρα
Μανώλης Γιαννίκιος: Τύμπανα
Γιώργος Κάστανος: Σοπράνο Σαξόφωνο, Πλήκτρα
Τρομπέτα: Κώστας Σαπούνης
Τρομπόνι: Βαγγέλης Χαμρίστσακ
Φωνητικό σύνολο: Λητώ Αμπατζή, Έλενα Λεώνη, Steve Bekas

Ενορχηστρώσεις: Θέμης Καραμουρατίδης
Επιμέλεια προγράμματος: Γεράσιμος Ευαγγελάτος

Ηχοληψία: Γιάννης Παξεβάνης, Αντώνης Ζαχόπουλος
Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης
Φωτογραφίες: Κώστας Αυγουλής
Marketing: Μόνικα Κασάνη

Επικοινωνία & Προβολή στα media:
ZUMA COMMUNICATIONS : Χαρά Ζούμα

Management: PROSPERO, www.prospero.com.gr
---------------------------------------------------------
Το μέτρημα
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης

Τους ανθρώπους της ζωής μου
κάθισα να τους μετρήσω
τους παρόντες, τους απόντες
κάνα δυο περαστικούς.
Όσους ήρθαν για να μείνουν
όσους έφυγαν πριν γίνουν,
τους κοινόχρηστους, τους ξένους,
τους πολύ προσωπικούς.

Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
κι είναι η μοναξιά που επείγει
ό,τι με μελαγχολεί.
Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
σ' ένα μέτρημα που ανοίγει
την παλιά μου την πληγή.

Τους ανθρώπους της ζωής μου
θα ' θελα να τους κρατήσω...
Τα αγρίμια, τους αγγέλους
και τους πιο κανονικούς.
Όσους άφησαν σημάδι
όσους πήρε το σκοτάδι,
τους εκείνους, τους τυχαίους
τους πολύ προσωπικούς.

Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
κι είναι η μοναξιά που επείγει
ό,τι με μελαγχολεί.
Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
σ' ένα μέτρημα που ανοίγει
την παλιά μου την πληγή.

Άνθρωποι μόνοι που άφησαν σκόνη
φιλίες και αγάπες που πήραν οι δρόμοι
κλεμμένοι, κρυμμένοι, κρυφά δανεισμένοι
τυχαίοι, γενναίοι, δειλοί , φοβισμένοι
δικοί μου και ξένοι, λαμπροί και θλιμμένοι
σε σχέσεις, σε σπίτια καλά κλειδωμένοι.
Χαρούμενοι, άσχετοι, συνεπιβάτες
Μποέμ καλλιτέχνες, παιδιά με γραβάτες.
Εχθροί μου και φίλοι, μικροί και μεγάλοι
που δίνουν με μέτρο, που κάνουν σπατάλη.
Αγάπες που έμοιαζαν να 'χουν αξία
και άλλες που ξέμειναν στη χειραψία
Φτωχοί συγγενείς που σερβίρουν τα έτοιμα
οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα.
Οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα
Οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα...
Όσοι ζουν με το αίσθημα....
Φοβάμαι...πως χάνω το μέτρημα ....