Natuurpunt mag trots zijn op het parcours dat het sinds zijn ontstaan heeft gelopen. We zijn er in geslaagd om de doelen die we ons 11 jaar geleden stelden, een heel stuk dichterbij te brengen. Op die 11 jaar is er echter ook heel wat veranderd. Om te beginnen bij Natuurpunt zelf. We zijn enorm gegroeid: 90.000 leden en duizenden vrijwillige medewerkers, meer dan 400 professionele medewerkers, bijna 20.000 ha natuurgebied, tientallen studiewerkgroepen en miljoenen waarnemingen, tienduizenden activiteiten, wandelingen, cursussen en werkdagen , samenwerking met andere verenigingen en landbouwers. Het kleine NP is groot geworden. Dat heeft heel wat gevolgen voor onze manier van werken, en het verandert ook de manier waarop anderen naar ons kijken.

Maar niet alleen Natuurpunt is veranderd, ook de wereld daarbuiten staat niet stil. Het Europees natuurnetwerk Natura 2000 is volop in ontwikkeling met de Instandhoudingsdoelstellingen en speciale beschermingszones. Bij elke verkiezing worden de politieke kaarten herschud, de voorzitter van de boerenbond durft al zeggen dat wat minder vlees eten geen kwaad kan, de budgetten voor natuurbeleid zijn sterk gedaald, 10 jaar geleden was er nog geen sprake van i-pods en i-pads, en ga zo maar door. Wij moeten nadenken over hoe wij in die gewijzigde en wijzigende buitenwereld de volgende 10 jaar een prominente rol kunnen spelen in de verdere ontwikkeling van de biodiversiteit.

Vandaar dat de Raad van Bestuur een traject is gestart voor een actualisering van onze Natuurpunt missie en visie. De voorbije maanden heeft een werkgroep, samengesteld uit bestuurders en mensen van het secretariaat, hard gewerkt aan het voorbereiden van nieuwe teksten. Doel is om uiteindelijk op de Algemene Vergadering van Natuurpunt in maart 2013, een nieuwe missie en visietekst goed te keuren.

Een missie en visie is echter alleen maar zinvol als ze door de hele organisatie wordt gedragen, als wat we daarin afspreken voldoende doorgesproken is met een zo breed mogelijke achterban. Want uiteindelijk zullen we er allemaal mee onze schouders moeten onder zetten om het waar te maken.